Το πρώτο πράγμα που οι προπονητές καλούνται να εξετάσουν, να δουλέψουν, να καθορίσουν και να προσπαθήσουν να πετύχουν όταν αναλαμβάνουν έναν αθλούμενο είναι ο τελικός στόχος που έχει καθοριστεί αλλά και οι στόχοι της προπονητικής διαδικασίας που έχει ακολουθήσει ο αθλούμενος προκειμένου αυτός να επιτευχθεί.
Ο πιο “διάσημος” στόχος στο χώρο του τρεξίματος είναι, προφανώς, ο τελικός στόχος. Αυτός αφορά συνήθως σε έναν αγώνα-στόχο και είναι πολύ εύκολο να συγκεκριμενοποιηθεί (Πχ. 5 χιλιόμετρα κάτω από 20 λεπτά) και εν τελεί να εξεταστεί εάν επετευχθεί ή όχι, πράγμα το οποίο ίσως ορισμένες φορές να μην βγαίνει σε καλό.
Ο τελικός στόχος, μπορεί να είναι χρήσιμος και να χρησιμοποιείται ως κίνητρο από τον αθλούμενο καθώς θα γνωρίζει την κατεύθυνση της προπόνησής του αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα χρήσιμο εργαλείο το οποίο όμως δεν έχει άμεση επίδραση στον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να πετύχει τον στόχο αυτό. Αυτό που έχει πραγματική σημασία είναι ο δρόμος προς την επίτευξη του τελικού στόχου. Επίσης, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν η προσήλωση και η συνέπεια κατά την προπονητική διαδικασία καθώς αυτές είναι εκείνες που θα φέρουν την μακροπρόθεσμη βελτίωση στον αθλούμενο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ: http://www.runningnews.gr/item.php?id=51926
